In het midden van de kamer zit de Freule.
Tussen al het oude van vroeger
Op een stoel die bijna op een troon lijkt.
Ze had alles laten bekleden met fluweel .
Prachtige rode rozen , op een mooie achter grond.
Wat een luxe allemaal.
En die mooie kroonluchter en die gouden lamp in empire stijl.
Al haar poppen zaten elke dag rond om haar heen..
In vazen de prachtigste kunstbloemen, ook rozen
Meestal van zijde. Daar had ze altijd voor gespaard.
Bekakt praten kon ze als de beste. Zeer deftig ook.
Vooral als ze in conclaaf ging met desnoods de burgemeester.
Ze nam geen blad voor de mond, dat had ze wel geleerd.
Ze kon zich, in een goeie bui ook zo apart kleden.
Ze hield van bontjes, stola’s en als ze een reden had deed ze dat om.
Prachtig zag ze er dan uit.
Met haar opgemaakt gezicht en haar rode geverfde haren.
Zo heeft ze de opening van het atelier bezocht.
De Freule liet zich met de taxi voorrrijden.
Ik was zo blij dat ze er was. De mooiste bos bloemen had ze meegenomen.
Thuis aan de salontafel kon je haar uittekenen met haar sigaretten apparaat.
Haar brilletje en haar pillen.
Zo zat ze de hele dag met haar hondje Rufus in de buurt.
Na haar overlijden keek ik nog even rond in haar slaapkamer.
Daar was ze opeens gestorven ,,de Freule”.
Het franse bed tegen de muur al die oude prentjes en mooie kasten om haar heen.
De prachtige lamp aan het plafond.
De tafeltjes met kleedjes en al die poppen om haar bed.
Ze hield namelijk niet zoveel van mensen.
Als ik zo aan haar denk moet ik glimlachen.
Ze is niet meer ,,de Freule”.
Het was mooi geweest, ik mis haar nog steeds.
Gre
DE FREULE!
lente kriebels
lekker buiten lippen tuiten , water spuiten in de tuin.
stukje lopen, ijsje kopen. knotwilg zonder kruin.
Vogels zingen ,meisjes swingen soepel op de maat
lange jan staat zomaar buiten en hij draait een plaat.
Voel je ook de lente komen.Vlinders in je buik.
Vlinders op een bloem, vlinders op de vlinderstruik.
leuke jurken, mooie schoenen
in de etalage staat
Als je goed kijkt ,ergens achter, een meisje met een paarde staart.
Heeft zij niet en roze bril op, kijkt zij door het roze glas?
Zou je stiekem ook wel willen,
dat jij dat jonge meisje was?
Kijkend door een roze bril, zwevend op een roze wolk.
Dansend in een roze tutu,
langs de vijver met een zwaan
Volgens mij is het nu lente
Dus maar gauw genieten gaan .
Gre
Lieve Corrie.
Van Jou hield ik gelijk toen ik je jaren geleden zag.
Je rode haar glinsterende ogen en schaterende lach.
Zo klein en kwetsbaar toen ik je eens goed naar je keek.
Het leek dat onze vriendshap voor altijd bleek.
We hielden alle twee van Brocante en oud.
Dat moderne gedoe dat liet ons koud.
De etalagepoppen die we samen spaarden en kochten.
De hoeden en kleding die we daarvoor zochten.
In iedere hoek in je huis, in de gang.
Daar stonden ze te pronken soms jaren lang.
We zagen elkaar regelmatig , eens in de zoveel tijd.
Deden een rondje kringloop . Bij jou thuis loempiaatje eten
Gezellig zo, he meid ?
Daarna was er een bakkie, een shaggie en verhalen.
Gedichten voorlezen en jou gedachten malen.
Laat in de avond , soms in de nacht ging ik dan pas naar huis.
Je was daar zo alleen . dat voelde niet echt pluis.
Je gezondheid en leeftijd dat speelde je oplaatst ook parten.
En je werd zo moe , zonk langzaam in het verval.
Nee natuurlijk niet geestelijk , zeg ben je mal.
Het waren toen vooral nare herinneringen van vroeger
Die weer bij je boven kwamen .
Opstandige boze gedachten die de overhand namen.
Je tobte over je zoon Frank die je nog nodig had die schat.
Hoe moest het met het hondje ,waar je zoveel liefde van had ?
Ondanks alles bleef je belangstelling en interresse breed .
Via de krant wist je van mij precies wat ik nog in de kunst deed .
Kon nog veel van je leren en je grappen waarderen.
Dichten en lezen en vooral eindeloos filosoferen . .
Maar er kwam een tijd dat je het tij niet meer keren kon..
Dat zei je vaak , voor mij hoeft dit leven niet meer ,
Je zag geen licht meer en ook geen zon.
Je zei dat je haast niet meer verder kon.
Die eenzaamheid ,boosheid en pijn , wat heeft het leven voor zin.
Maar ik wilde je niet missen ,niet kwijt mijn lieve vriendin .
Nu Corrie ben je toch onverwachts waar je wezen wou......
Ik heb jou jaren gekend als een lieve , byzondere , meelevende vrouw
Je hebt je verdiende rust daar boven en hebt het vast naar je zin.
Daar geloof ik --- JOU GOED KENNENDE --- heilig in!
Liefs Gre.
Dag Corrie!
Brocante van mijn tante
Graag zou ik willen wonen .
In een heel leuk droom paradijs.
Je zou nu kunnen denken, dat mens dat lijkt niet wijs.
Toch zou ik dat wel willen.
Wonen in een droom.
Tussen veel en mooi brocante.
Tussen spullen van mijn tante.
Grote klokken ,veel satijn .
Marmeren schouwen.
Fluweel gordijn.
Kristallen kannen, droog boeketten.
Die je op een kleed kan zetten.
Vol met mooie rozen randen.
Een olifant met gouden tanden.
Zilveren spiegels ,waar je in kan kijken.
Zou je jaren jonger lijken.
Tussen heel veel kitsch verpozen
Alles zelf uit gekozen.
Wakker worden in een bed.
Rondom prachtige gordijnen.
Waar je op viool muziek.
Zacht in slaap zou deinen .
Boven je, ze houdt de wacht.
Een lieve engel die naar je lacht .
Een mooie lamp . kristallen pegels.
Een kandelaar van goud.
Een schilderij met craquelé.
Lijsten met veel goud en hout.
Alles zou ik willen hebben.
Willen kopen als het kon.
Is het echt,of lig ik te dromen.
lekker buiten in de zon?
Hier heb je die zilveren spiegel.
waarin ik jaren jonger leek.
Durf hem niet meer aan te raken
Bang dat ik hem breek.
Kijk ik nog eens in de spiegel.
Schrik me dood en gil hard NEE!
Grijze haren en een rimpel,
En een huid als craquelé.
Dit lijkt wel een horror sprookje
Hier wil ik niet wonen zeg.
Ren mijn voeten uit mijn muiltjes .
Uit mijn droom paradijs weg.
Gre
KERAMIEKEN KUNST OBJECT
Ben straks een Bionische vrouw, denk ik laconiek
Besta straks uit metaal en keramiek .
1 kunstobject , 1... zelfs 3 !
En als het tegen zit binnenkort 4 ,ook nog een bionische knie.
Mijn kunstje is :
De BEELDENDE KUNST te gebruiken om mezelf weer op te krikken.
De leuke dingen van alle dag te zien en op te pikken.
De operatie,s die ik nog moet ondergaan zijn een pree.
5 jaar pijn , ik leefde er gelaten mee.
En dat allemaal door een breuk,
en voor mij bijna fataal foutje van de fabriek.
Maar even goed...
Wie heeft dat nou ,zo,n 3e kunstobject
VAN KERAMIEK ?
LILLY POEZESNOES
IK MOET VAAK AAN JE DENKEN , JIJ LEUKE LAPJES POES. JE HEETTE OOK NOG LILLY EN WAS EEN ECHTE SNOES.
JE MAATJE DAT WAS BAS, DE OUDE WIJZE KAT,
’S MORGENS DAN WASTE JE ZIJN ROOIE KOP, EN WAS HIJ HELEMAAL NAT.
DE KINDEREN OP HET SCHOOLPLEIN ,DAAR GING JE MIDDEN TUSSEN STAAN EN LIET JE LEKKER AAIEN.
JE STAART OMHOOG EN ZACHTJES SPINNEND, STOND JE ZE GEWOON TE PAAIEN .
OOK DE BUURMANNEN ,’T IS WAAR WAT IK VERTEL.
DIE VIELEN OMSTEBEURT VOOR DIE BRUTALE LELLEBEL.
WERD ER DAAR , DE TUIN EENS OM GEWIED, HET ONKRUID IN DE WAGEN.WAS ZIJ ER ALS DE KIPPEN BIJ GING ZE DE BUURMAN PLAGEN.
DE HONDEN IN DE BUURT KENDEN HAAR ALLEMAAL, HAAR STAART OMHOOG ALS VAANDEL , LIEP ZIJ ,BESLIST NIET LAF, IN RECHTE LIJN ER ZO OP AF.
VAN ANGST LIET ZE NIKS BLIJKEN, GOOIDE ZICH ZOMAAR OP HAAR RUG EN STOND DE HOND VERBAASD TE KIJKEN.
MET DE KINDEREN NAAR DE SPEELTUIN, DAN LIEP ZE ALTIJD MEE
VLOOG DAN DE GLIJBAAN OP EN GLEED DAN ACHTERUIT , WILD SPARTELEND NAAR BENEE.
DRAAIEND OP DE MOLEN RENDE ZE ALS EEN DOLLE ROND
ALS HET EEN BEETJE HARD GING ,VIEL ZE GEWOON ZO OP DE GROND
EN IN HET SCHILDERS ATELJEE, WANT ZE WILDE OVERAL BIJ
KREEG ZE DE KOLDER IN HAAR KOP, SPRONG OP HET NATTE SCHILDERIJ. WOU ZE WEER AANDACHT VRAGEN , HET ENIGE WAT HIELP DAN
WAS HAAR NAAR BUITEN DRAGEN.
EN TOEN INEENS ,TOEN WAS ZE ZIEK, HAAR BLOED DAT GAF DE GEEST,
BLEEK HELAAS LEUKEMIE TE ZIJN.
ZE IS MAAR HEEL KORT ZIEK GEWEEST.
WERD TOEN DOOR IEDEREEN GEMIST, VOORAL DOOR BAS HAAR OUDE VRIEND.
HIJ HEEFT HAAR WEKEN LANG GEZOCHT, DAT HAD HIJ NIET VERDIEND.
EN TOEN DAT KLEINE JONGETJE, WEER EENS DE TUIN IN LIEP , ONDER DE STRUIKEN KEEK EN ALSMAAR LILLY RIEP.
ZIJN MOEDER HAD HET AL VERMOED, ‘T IS VAST MET LILLY NIET ZO GOED
HEB HEM OM TE TROOSTEN TOEN MISSCHIEN, EEN MOOIE FOTO LATEN ZIEN.
ZE WAS ZO GRAAG BIJ DE BUURMAN, DE KINDEREN UIT DE KLAS.
DE KLEINKINDEREN EN HET JONGETJE DAT NU ZO VERDRIETIG WAS.
EN RODE BAS DE 23 JAAR OUDE HEER ,HIJ MIST HAAR NOG STEEDS, MAAR ZOEKT NU NIET MEER . HIJ HEEFT ZIJN LANGSTE TIJD GEHAD EN HEEFT HET OPGEGEVEN.
HEEFT HAAR IN JAREN OVERLEEFT, WANT LILLY WERD MAAR ZEVEN.
Oma past op !!
Twee zusjes gaan een dag naar Oma ,o wat zijn ze blij.
Tekenen, spelletjes ,filmpje kijken. het hoort er allemaal bij.
Lachen , zingen , grote pret.
Oma hoor dan...Oma.
Mogen we wel boven spelen.
Springen op het grote bed ?
Maar Oma, hoor dan..Oma... eigenlijk willen we ons verkleden.
Ja hoor kind....doe dat maar leuk, de verkleedkist staat beneden.
Dan rent klein zusje vrolijk zwaaiend in het rond.
Kanten jurkje aan , hoedje op en een waterfluitje in haar mond.
De Prinsessen jurk is uit de kist gevist.
Er wordt gelijk weer wat vermist.
Heeft U ook handschoentjes en een kroontje ?
Nee Oma ....wel 1 met echte diamanten .
Ik bedoel niet zo'n gewoontje!!
En heeft U ook voor ons make-up, prinsessen hebben altijd mooie ogen.
Nou kom maar hier.
Een grote veeg een felle streep .
Het moet de pret verhogen.
Maar Oma.....eigenlijk wou ik ook zo graag,
Een echte ballerina zijn.
Heb je dat ook voor mij, zo’n roze tule rok.
Dat zou wel heel leuk zijn.
Ach ja hoor.......... zoek nog maar eens goed, in de houten kist beneden .
Gauw kleren uit, de tutu aan en ze kijkt weer heel tevreden
He, daar komt mamma alweer binnen.
Ze geeft ze snel een dikke zoen
O jee, nu gauw nog wat verzinnen.
Mama, Mama kijk dan ,wat ik allemaal al kan doen.
Ik kan al echt balletten. Oma , mag ik muziek aanzetten ?
Mama mag ik op ballet.
Oma mag ik deze houden, toe nou ,
want hij past me bijna net.
,Nee dat kan niet lieve schat. Oma bewaard hem wel voor jou.
Ik wil deze jurk ook graag mee. zegt 't kleine zusje gauw.
Mama lacht , we gaan nu maar.
Papa is al thuis.
Geef Oma maar een dikke kus .
Dan gaan we gauw naar huis.